Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Αποσπάσματα από τη συνέντευξη του Παναγιώτη Πολίτη, μέλος το ΔΣ εργαζομένων ΛΑΡΚΟ, πρόεδρο του συνδικάτου μετάλλου Φθιώτιδας και υποψήφιου ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, στην «Ώρα της Φωκίδας»


ΩτΦ: Ποιο είναι το διακύβευμα των ερχόμενων ευρωεκλογών για το ΚΚΕ και τι σηματοδοτεί η ψήφος σε αυτό;

Π. Πολίτης: Η ψήφος στο ΚΚΕ θα κατατεθεί στη μόνη πραγματική λύση, που βρίσκεται στην οργάνωση του λαού, στην προσπάθεια ο λαός να αποκτήσει πίστη στη δύναμή του και να μην περιμένει από εναλλαγές κυβερνήσεων, στο έδαφος του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της ΕΕ, για να σωθεί. Θα κατατεθεί στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, στην ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας, στον αγώνα για να μπουν εμπόδια στα αντιλαϊκά μέτρα, να δυναμώσει η πάλη για όλα τα προβλήματα του λαού και της νεολαίας. Για δυνατή, ισχυρή εργατική – λαϊκή αντιπολίτευση για να ανασυνταχθεί ταξικά το εργατικό κίνημα, να ισχυροποιηθεί η λαϊκή συμμαχία των εργατών, φτωχών ΕΒΕ, αγροτών, γυναικών, σπουδαστών σε αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Αυτός είναι άλλωστε ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος για να δοθεί απάντηση σήμερα στην αντιλαϊκή επίθεση, για να αμβλυνθούν οξυμμένα λαϊκά προβλήματα, για να μπουν εμπόδια στα αντιλαϊκά μέτρα. Αλλά και για να αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων, να αποκτήσει ο λαός τη δύναμη, την απαραίτητη αυτοπεποίθηση και ικανότητα για να ανατρέψει αύριο την εξουσία των μονοπωλίων, να γίνει αυτός κυρίαρχος στον τόπο του, με αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων με εργατική – λαϊκή εξουσία.

«Ρεαλιστική η πρόταση για έξοδο από την Ε.Ε.»

ΩτΦ: Πρόταση σας είναι η έξοδος από την ΕΕ. Πόσο θεωρείτε ότι είναι ρεαλιστικό αυτό; Δεν νομίζετε ότι επειδή ζούμε σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία όποιο κράτος επιλέξει να ζει εκτός διαφόρων συνασπισμών (είτε αυτό λέγεται στρατιωτική ένωση ‘όπως το ΝΑΤΟ, είτε οικονομική όπως η ΕΕ ) θα αντιμετωπίσει διάφορα προβλήματα;

Π. Πολίτης: Αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία. Παίρνοντας υπόψη πως η χώρα μας δεν είναι ψωροκώσταινα, έχει τρομερό πλούτο. Έχει πρώτα απ΄όλα έδαφος, κλίμα, γεωργική και τροφική τεχνογνωσία που μπορεί πραγματικά να υπερκαλύψει τις διατροφικές ανάγκες του λαού.

Έχει ορυκτό πλούτο, σίδηρο, νικέλιο, αλουμίνιο και άλλα έχει πετρέλαιο, φυσικό αέριο, υποδομές κατασκευής και επισκευής μεταφορικών μέσων, υποδομές κατασκευής και επισκευής ναυπήγησης, τηλεπικοινωνίες, δρόμους, λιμάνια, αεροδρόμια, υποδομές κατασκευής και επισκευής αεροπλάνων, υποδομές φαρμακοβιομηχανίας, κτηριακές υποδομές νοσοκομείων, ιατρείων, σχολείων, αθλητικές, τουριστικές κ.α.

Σήμερα το 2014 υπάρχουν όλα τα υλικά στη χώρα μας που μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για να καλυφθούν όλες οι σύγχρονες ανάγκες του λαού.

Αυτό που δεν έχει ο λαός είναι την εξουσία την ιδιοκτησία δηλαδή όλων αυτών των μέσων παραγωγής. Αυτό χρειάζεται για να μπορεί να σχεδιάσει και να παράγει σύμφωνα με τις λαϊκές ανάγκες. Αυτό και μόνο αυτό μπορεί να του λύσει στο 100% προβλήματα όπως η ανεργία, υγεία, παιδεία, στέγη, διασκέδαση κ.λ.π.

Και ο καθένας ας απαντήσει: Είναι ή δεν είναι απομόνωση σήμερα η ανεργία που πλήττει κάθε λαϊκό σπίτι; Είναι ή δεν είναι απομονωμένος ο άνεργος που δεν έχει καμία στήριξη για να επιβιώσει, που απογοητεύεται γιατί δεν βρίσκει μεροκάματο;

Είναι ή δεν είναι απομόνωση για έναν λαό να μην μπορεί να αξιοποιήσει τις μεγάλες δυνατότητες που έχει η χώρα του για να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες του; Να μην μπορεί να αξιοποιήσει τον ορυκτό πλούτο, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, το έμπειρο εργατικό και τεχνικό επιστημονικό δυναμικό της χώρας του;

Να μην μπορεί, για παράδειγμα, να αξιοποιήσει το μεγάλο πλεονέκτημα που έχει η χώρα του να θρέψει το λαό της και να κάνει εισαγωγές σε ότι μπορεί εκείνη να παράγει; Είναι ή δεν είναι πραγματικά απομονωμένος ο Έλληνας αγρότης που ξεκληρίζεται ελέω ΚΑΠ και ΕΕ;

Μέσα στην ΕΕ, ο κάθε λαός είναι μόνος του. Και ο ελληνικός λαός είναι μόνος του, μέσα εδώ, αντιμέτωπος και γυμνός με τα θηρία που τον κατασπαράζουν. Στην πάλη για την αποδέσμευση οι λαοί πραγματικά θα ενώνονται, δεν θα είναι μόνοι τους, ο ελληνικός λαός και τα παιδιά του θα έχουν συμμάχους.

Η θέση για αποδέσμευση με λαϊκή εξουσία για κάθε χώρα της Ευρώπης και για την Ελλάδα είναι αυτή που οδηγεί στην κατάργηση της ΕΕ, στην ενωμένη Ευρώπη του Σοσιαλισμού. Αυτή η θέση είναι η πιο φιλοευρωπαϊκή, γιατί ενώνει τους λαούς με σχέσεις ισότιμης συνεργασίας, φιλίας και αλληλεγγύης.

Δεν λέμε ότι αυτός ο δρόμος είναι εύκολος, σπαρμένος με ρόδα. Φυσικά και έχει εμπόδια, δυσκολίες, ανηφοριές, έχει όμως σίγουρο προορισμό, τη λαϊκή ευημερία, σε αυτή τη ζωή και όχι σε μια άλλη, στη Δευτέρα Παρουσία.

ΩτΦ: Θα ήθελα να μου τεκμηριώσετε την άποψή σας ότι η ΕΕ εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων. Ρωτώ διότι αρκετοί πολίτες θεωρούν ότι η ΕΕ είναι μια ουδέτερη , από άποψη εξυπηρέτησης ταξικών συμφερόντων, ένωση κρατών;

Π. Πολίτης: Είναι αμέτρητα τα παραδείγματα που μπορώ να σας δώσω, θα σας πω ΔΥΟ που ο λαός της Στερεάς τα βίωσε από πρώτο χέρι. 

Α) Η ΕΕ χάραξε την ΚΑΠ και στη χώρα μας. Σε μια χώρα που μπορεί να παράγει τα πάντα της έδωσε ποσοστώσεις παραγωγής. Αποτέλεσμα σήμερα να παράγουμε το 15% των προϊόντων που καταναλώνουμε. Αυτή τη στρατηγική την πλήρωσαν οι μικροαγρότες, οι εργαζόμενοι στη μεταποίηση, οι καταναλωτές; Από αυτή τη στρατηγική κέρδισαν οι γεωργικές επιχειρήσεις, οι μεγαλέμποροι, οι μεγαλοεισαγωγείς.

Β) ΛΑΡΚΟ μια επιχείρηση που μπορεί να αποτελέσει ραχοκοκαλιά μιας λαϊκής βιομηχανικής ανάπτυξης. Στα πλαίσια όμως της καπιταλιστικής ανάπτυξης η ΛΑΡΚΟ πάντα παρήγαγε με βάση τα συμφέροντα των πολυεθνικών του κλάδου. Η ΛΑΡΚΟ όλα τα χρόνια της λειτουργίας της μέχρι και σήμερα, ενώ βγάζει ποιοτικά το καλύτερο μέταλλο παγκοσμίως, παρόλα αυτά ποτέ δεν αξιοποίησε ούτε ένα γραμμάριο σιδηρονικελίου εγχώρια, το 100% το εξάγει την ίδια ώρα που ο λαός έχει ανάγκη από ανοξείδωτο χάλυβα. Αυτό συμβαίνει γιατί οι πολυεθνικές του κλάδου Γερμανικών, Γαλλικών και Ιταλικών συμφερόντων ήθελαν το σιδηρονικέλιο φτηνό έτσι ώστε να το αξιοποιήσουν αυτοί και να υπερκερδίσουν. Με απόφαση της ΕΕ δεν κατασκευάστηκε ποτέ μονάδα παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα. Με την τελευταία απόφαση της ΕΕ, η ΛΑΡΚΟ εκποιείται δίνεται σε ιδιώτες με πιθανό κίνδυνο μέχρι και το οριστικό κλείσιμό της. Από αυτή την στρατηγική κέρδισαν οι πολυεθνικές την πλήρωσαν και την πληρώνουν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, ο ελληνικός λαός γενικότερα. Σαν αυτά τα παραδείγματα είναι η κατάσταση λίγο πολύ σε όλους τους κλάδους π.χ. Ναυπηγίας, ΕΑΣ, ΕΑΒ, ΕΒΟ, λιπασματοβιομηχανίας, βιομηχανίες ζάχαρης κλπ.

ΩτΦ: Συνεχώς, ως κόμμα, μιλάτε για το μνημόνιο των μνημονίων, όπως το αποκαλείτε, τη λεγόμενη συνθήκη του Μάαστριχτ. Τι τέλος πάντως σηματοδοτεί ακριβώς αυτή η συνθήκη;

Π. Πολίτης: Η Συνθήκη του Μάαστριχτ, που την υπερψήφισαν όλα τα κόμματα πλην του ΚΚΕ, είναι αυτή που με τη βούλα δίνει το δικαίωμα στο κεφάλαιο να μεταφερθεί και να αναπτυχθεί, όπου αυτό θεωρεί πιο κερδοφόρο.

Η Συνθήκη του Μάαστριχτ έδωσε τη δυνατότητα στους επιχειρηματικούς ομίλους να κλείσουν χιλιάδες εργοστάσια στη χώρα μας πετώντας στο δρόμο εκατομμύρια εργαζόμενους, τους έδωσε τη δυνατότητα να μεταφερθούν σε χώρες με πιο φτηνά μεροκάματα, πιο πολλά προνόμια για να μεγαλώσουν την κερδοφορία τους.

Η Συνθήκη του Μάαστριχτ είναι αυτή που έβαλε τις βάσεις για την κατάργηση των ΣΣΕ, των επιδομάτων, των συντάξεων.

Όσοι αμφισβητούσαν ότι ο καπιταλιστικός «ευρωμονόδρομος» θα φέρει δεινά στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν έχουν παρά να κοιτάξουν όχι μόνο την κατάσταση στην Ελλάδα αλλά και την κατεδάφιση εργατικών δικαιωμάτων σε ισχυρά μάλιστα καπιταλιστικά κράτη της Ευρώπης. Στη Γερμανία, π.χ., χωρίς μεγάλο χρέος, μνημόνια και εποπτείες έχουν εφαρμοστεί από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 οι αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις που περιλαμβάνονται στην τελευταία συμφωνία της κυβέρνησης με την τρόικα! Για παράδειγμα, πάνω από 7,5 εκατομμύρια εργαζόμενοι δουλεύουν με μισθό 400 ευρώ.

Η αλήθεια, λοιπόν, είναι ότι η πολιτική της ΕΕ εκφράζει τις σύγχρονες ανάγκες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, του ανταγωνισμού των ευρωπαϊκών κεφαλαίων με αυτά των λεγόμενων αναδυόμενων οικονομιών της Κίνας, της Ινδίας κ.λπ.

ΩτΦ: Τελευταία, ένα από τα συνθήματα που ακούγονται στις διαδηλώσεις του ΠΑΜΕ είναι «εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά». Μιλάτε ευθέως για εργατική εξουσία. Θα ήθελα να μου πείτε αν αυτό μπορεί να συμβεί σε μια χώρα όπως την Ελλάδα, όταν σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν υπάρχουν άλλα εργατικά κράτη και μάλιστα σε πολλά από αυτά τα ΚΚ είναι στην παρανομία.

Π. Πολίτης: Εάν το θέλει ο λαός τα πάντα μπορεί να κάνει.

Υπάρχουν σήμερα όλες οι προϋποθέσεις για να έχουμε όλοι σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, να εργαζόμαστε λιγότερες ώρες, να ζούμε χωρίς το βραχνά της ανασφάλειας και της ανεργίας, να είμαστε όλοι καλυμμένοι από ένα ευρύ σύστημα κοινωνικής φροντίδας. Δεν τα έχουμε όλα αυτά ενώ υπάρχει δυνατότητα, διότι τα μέσα παραγωγής είναι στα χέρια των κεφαλαιοκρατών. 

Οι λαοί όλου του κόσμου και ο λαός της Ελλάδας έζησαν από πρώτο χέρι τις αρνητικές συνέπειες από την καπιταλιστική παλινόρθωση στην ΕΣΣΔ. Το γεγονός ότι ο σοσιαλισμός στην ΕΣΣΔ και σε άλλες χώρες ικανοποίησε βασικές ανάγκες των λαών, εξασφάλισε το δικαίωμα στη σταθερή εργασία, την δωρεάν πρόσβαση σε υγεία και παιδεία δε μπορεί να σβηστεί όσο βρώμικο μελάνι και αν χύσουν οι απολογητές του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος.

Το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή μια σειρά ΚΚ είναι παράνομα ή μπαίνουν σοβαροί περιορισμοί στη δράση τους είναι άλλη μια τρανταχτή απόδειξη για το ποια είναι η ΕΕ «της ελευθερίας και της δημοκρατίας».

ΩτΦ: Το ΚΚΕ είναι ένα κόμμα που δεν πιστεύει στον καπιταλισμό και που αντιπροτείνει το σοσιαλισμό. Συχνά–πυκνά μάλιστα λέτε ότι η κρίση αυτή είναι μια από τις κλασικές κρίσης υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου. Αν συμβαίνουν τα παραπάνω πως εξηγείτε ότι το κόμμα σας, ως η κατεξοχήν αντίθεση του υφιστάμενου συστήματος, δεν κατάφερε εκλογικά να εισπράξει μέρος της δυσαρέσκειας των εργαζομένων;

Π. Πολίτης: Το ΚΚΕ ποτέ δεν καλλιέργησε αυταπάτες τύπου “Στις 25 ψηφίζουμε, στις 26 φεύγουνε”.
Λέμε ανοιχτά πως η εκλογική άνοδος του ΚΚΕ δεν θα φέρει από μόνη της ανατροπές.

Η εκλογική άνοδος του ΚΚΕ μπορεί και θα αποτελέσει μοχλό ώθησης της ανασύνταξης του εργατικού λαϊκού κινήματος. 

Η ανατροπή της σημερινής κατάστασης είναι υπόθεση του κινήματος και μόνο του κινήματος, που πρέπει να ανασυνταχτεί.

Η εργατική τάξη με τους μικρομεσαίους αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι νέοι και οι γυναίκες, πρέπει συμμαχικά να αντιμετωπίζουν το κάθε πρόβλημα σήμερα. Πρέπει να συγκρούονται σε καθημερινή βάση με τα συμφέροντα των καπιταλιστών, με την ΕΕ, τις κυβερνήσεις, τα κόμματα που δεν αμφισβητούν την εξουσία τους, τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό. Δεν είναι εύκολο αυτό που λέμε. Είναι μονόδρομος όμως για τα συμφέροντά μας.

ΩτΦ: Πιστεύετε ότι αν υπήρχε η ΕΣΣΔ και το σοσιαλιστικό στρατόπεδο θα υπήρχε σε αυτήν την ένταση η οικονομική κρίση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο;

Π. Πολίτης: Είναι γεγονός ότι η ΕΣΣΔ στην 70χρονη πορεία της δε γνώρισε τις κρίσεις που εκδηλώνονται στα καπιταλιστικά κράτη ακριβώς γιατί εκεί είχε εξαλειφθεί η αιτία που τις γεννά, η παραγωγή με κριτήριο το μέγιστο δυνατό κέρδος για τους επιχειρηματικούς ομίλους, ο ανταγωνισμός και η αναρχία της παραγωγής.

Η ύπαρξη της ΕΣΣΔ βέβαια δε μπορούσε να σημάνει την αποφυγή των κρίσεων για τα καπιταλιστικά κράτη γιατί η εκδήλωσή τους αποτελεί νομοτέλεια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Σε αυτό συνηγορεί και η πραγματικότητα των μεγάλων καπιταλιστικών κρίσεων του 29- 33 που οδήγησε στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο, η κρίση του 70-73, φτάνοντας μέχρι τη σημερινή κρίση.

Το ερώτημα για τους λαούς δεν είναι να μετρούν την ένταση της καπιταλιστικής κρίσης, γιατί αυτή ούτως ή άλλως σημαίνει ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματά τους, όπως άλλωστε δείχνει και η σημερινή σκληρή πραγματικότητα. Το πραγματικό δίλημμα που επιβάλλεται να θέσουν είναι: Συνέχιση του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης που φέρνει κρίσεις, πολέμους, τσάκισμα των δικαιωμάτων του ή ρήξη και ανατροπή, εργατική λαϊκή εξουσία που θα διαγράψει μονομερώς το χρέος, θα αποδεσμεύσει τη χώρα από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, θα μετατρέψει σε λαϊκή περιουσία τα μέσα παραγωγής. Αυτή η δεύτερη επιλογή είναι μονόδρομος για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, για να μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ο καπιταλισμός που έχει στο DNA του τις κρίσεις.

ΩτΦ: Παρατηρούμε τελευταία άνοδο των ακροδεξιών και ναζιστικών κομμάτων στην Ευρώπη. Που οφείλετε αυτό;

Π. Πολίτης: Ο φασισμός είναι γέννημα θρέμμα του καπιταλισμού. Είναι μορφή διαχείρισης του καπιταλισμού, που με τη βία επιβάλλουν οι καπιταλιστές τα συμφέροντά τους. Τέτοιοι ήταν ο Χίτλερ, ο Μουσολίνι, ο Μεταξάς, ο Παπαδόπουλος. Τέτοιοι είναι και οι σημερινοί απόγονοί τους, οι Χρυσαυγίτες.

Ο φασισμός δε μπορεί να αντιμετωπιστεί με την επίκληση της αστικής δημοκρατίας που ουσιαστικά τον θρέφει. 

Ούτε από διάφορα λεγόμενα «αντιφασιστικά, δημοκρατικά μέτωπα» που στην ουσία συγκλίνουν στην
υπεράσπιση της δικτατορίας των μονοπωλίων.

Οι αντιφασιστικές μάσκες των κομμάτων του συστήματος πέφτουν καθημερινά αυτές τις μέρες καθώς αρνούνται να υπερψηφίσουν τις προτάσεις του ΚΚΕ στις διακομματικές και διαπαραταξιακές επιτροπές για να μη δοθεί καμιά προεκλογική διευκόλυνση στους χρυσαυγίτες.

Αυτός που μπορεί να δώσει απάντηση στο φασισμό, στη ΧΑ που είναι το μαντρόσκυλα του συστήματος είναι το οργανωμένο εργατικό λαϊκό κίνημα που μπορεί να τους απομονώσει, να τους πετάξει έξω από χώρους δουλειάς, γειτονιές, σχολεία… κλπ.

ΩτΦ: Μια τελευταία ερώτηση. Λέτε ότι την κρίση στην Ουκρανία δημιούργησε ο ανταγωνισμός των αστικών τάξεων Ουκρανίας-Ρωσίας. Πως θεμελιώνετε αυτή σας την άποψη;

Π.Πολίτης: Την κρίση στην Ουκρανία τη δημιούργησαν ο ανταγωνισμός των αστικών τάξεων Ουκρανίας – Ρωσίας –ΗΠΑ– ΕΕ.

Η Ουκρανία είναι μια πλούσια χώρα, ενεργειακό σταυροδρόμι. Σε περίοδο κρίσης που τα λιμνάζοντα κεφάλαια της αστικής τάξης ψάχνουν να βρουν νέους κερδοφόρους τομείς αναπαραγωγής τους είναι φυσικό μια χώρα σαν την Ουκρανία, να γίνει πεδίο μάχης των ανταγωνισμών των πολυεθνικών. Ο λαός της Ουκρανίας, όλοι οι λαοί, πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα για το πως ζούσαν όταν η Ουκρανία είχε λαϊκή εξουσία. Πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα και ενωμένοι οι λαοί να πολεμήσουν αυτούς που τους βάζουν να σκοτωθούν για ξένα και ντόπια καπιταλιστικά συμφέροντα.